Kirkjualdirnar sjö

Helstu tķmabil kirkjusögunnar og
spįmašur hvers tķmabils.

Hinn biblķulega grundvöll fyrir kennslunni um kirkjualdirnar sjö, er aš finna, ķ
Opinberunarbókinni, kafla 2-3. Žessir tveir kaflar geyma bošskap til sjö
kirkna, ķ Litlu - Asķu. Meirihluti biblķutrśašra kennara ķ Gušsorši, er žeirrar
skošunar, aš žessi bošskapur hafi spįdómsinnihald og tįkni sjö tķmabil
innan kirkjusögunnar.
Žessi tķmi, žegar Guš er aš kalla į žį sem ekki hafa gyšinglegan uppruna,
en tilheyra hinu andlega Ķsrael, er oft kallašur tķmar heišingjanna, žvķ ķ
Rómverjabréfinu 11:25, segir: 
"Ég vil ekki, bręšur mķnir, aš yšur sé ókunnugt
um žennan leyndardóm, til žess aš žér skuluš ekki meš sjįlfum yšur ętla yšur
hyggna. Forheršing er komin yfir nokkurn hluta af Ķsrael og varir žangaš til
heišingjarnir eru allir komnir inn.
"


Kirkjurnar sjö, ķ Litlu - Asķu höfšu til aš bera įkvešna eiginleika, sem lķta mį
į sem fyrirboša eša skuggamynd af žvķ, sem sķšar įtti eftir aš koma yfir
kirkjuna į hverri kirkjuöld eša kirkjutķmabili fyrir sig.
Bošskapurinn til hverrar kirkju fyrir sig, hefst į žvķ aš sagt er frį engli
(sendiboša), sem į aš flytja kirkju sinni įkvešinn bošskap frį Guši.
Bošskapurinn sem kirkjurnar (kirkjutķmabilin) fį, fjallar įvallt um žaš sem
aflaga hefur fariš hjį kirkjunni og hvaš žarf aš gera til aš komast aftur į
rétta leiš meš Guši.
Ķ Opinberunarbókinni er ašeins talaš um einn sendiboša į hverju tķmabili fyrir sig.
Žaš er žvķ augljóslega mikilvęgt, aš reyna aš gera sér grein fyrir žvķ, hvernig
er hęgt aš greina žessi tķmabil ķ kirkjusögunni og hvaša einstaklingur žaš var,
sem Guš śtvaldi į hverju tķmabili, til aš flytja žann bošskap, sem Guš vildi
aš kęmi fram til aš leišrétta žaš sem aflaga hefši fariš.
 


                                  Bošberar kirkjualdanna