Framtíð Ísraels

"Ég var í Kaíró í Egyptalandi, með flugmiðann í hendinni og það voru 15 til 20 mínútur, þar til kallað yrði út í flugvélina... og eitthvað sagði við mig:

"Stundin er ekki enn komin. Haltu þig frá Palestínu."

Ég hélt að þetta hefði verið ég sjálfur. Ég hélt áfram eins og ekkert hefði í skorist. En eitthvað sagði: "Þetta er ekki stundin."
Ég fór á bak við flugskýli. Ég leit upp til himins og sagði: "Guð varst þú að tala við mig?"  Hann sagði:
"Þetta er ekki tíminn. Haltu þig frá Palestínu. Þetta er ekki tíminn."
Þá breytti ég flugmiðanum mínum og flaug til Rómar, þaðan til Lissabon í Portúgal og síðan heim til Bandaríkjanna.
Tíminn var ekki kominn. Heiðingjarnir hafa enn ekki fyllt mæli synda sinna - ekki alveg upp á brún, en einn dag þá mun það gerast. Og Guð mun reisa upp mann þar, sem er spámaður og mun sanna þeim ... Ég treysti því að Guð muni reisa þennan mann upp þá og þegar, hver svo sem það verður, þá muni Guð reisa hann upp snögglega. Ég trúi því að það hljóti að gerast. Það er þess vegna, sem við erum að fara í þetta efni - vegna þess hvað við erum nærri..."
Úr ræðu eftir bróður Branham: "Gabriel's Instructions to Daniel /07-30-61M"

Við annað tækifæri, þá ræddi bróðir Branham um sama efni:

"Það var eitthvað sem snerti við mér og sagði: "Ekki fara núna, stundin er ekki komin." Sjáið til, tími heiðingjanna er ekki fullnaður enn - deginum er ekki lokið.  "Jæja" hugsaði, ég, "þetta var bara ég sjálfur."  Ég hélt bara áfram eins og ekkert hefði í skorist. En ég fann til svo mikillar snertingar, að ég stóðst það ekki.  Ég fór á bak við flugskýli og laut höfði. Ég sagði: "Faðir ert þetta þú að tala við mig."  Hann sagði: "Ekki fara til Ísrael núna, stundin er ekki komin." Ég fór aftur inn, lét breyta miðanum mínum og fór aðra leið, vegna þess að stundin er ekki komin enn.
En einn daginn, þá mun boðskapurinn koma til Ísrael. Guð mun senda þeim Móse og Elía eins og sagt er frá í Opinberunarbókinni 11. kafla og þeir munu gera tákn og undur, þau tákn sem fylgja Jehóva. Á sama tíma eru  heiðingjarnir búnir að vera. Þá er degi náðarinnar lokið hjá kirkjunni."
Úr ræðu eftir bróður Branham: "The Ten Virgins and the 144.000 /12-11-60M"

...og innsigli Guðs er heilagur andi. Núna, munum við byrja þar sem við hættum í gærkvöldi í Esekíel 9. kafla. Þar segir frá því, að spámaðurinn sá hvítasunnuna fyrir og sagði hvað mundi gerast. Hann sá sex menn koma frá efra hliðinu og þeir höfðu eyðingarvopn meðferðis. Munið þið. Tókuð þið eftir því að þetta var aðeins ætlað Jerúsalem, aðeins fyrir Jerúsalem, því þar voru Gyðingarnir... Guð höndlar heiðingjana sem einstaklinga. En Ísrael er þjóð, þjóð Guðs.
Hvað um það, nokkrir af bræðrunum í kirkjunni, einn þeirra Gyðingur að uppruna, höfðu verið að reyna að komast til Ísrael og reyna að gera eitthvað fyrir Gyðinga. Hann sagði að sig langaði að verða til þess að þeir kæmu til Drottins. Og hann kom í kirkjuna einn morguninn. Hann stóð upp þegar smurningin var yfir og sagði. "Bróðir Branham, mig langar til að spyrja þig spurningar. Hvernig get ég komist til Jerúsalem? Ég hef reynt allt mögulegt." Ég svaraði: "Ég veit ekki hvað ég á að segja þér." Á sömu stundu þá kom hræring heilags anda og Hann sagði: "Eigi er því þannig varið, því Ísrael mun fæðast á einum degi."
Úr ræðu eftir bróður Branham: "The Mark of the Beast" /02-17-61

Spámaðurinn Jesaja sagði ....

"Hver hefir heyrt slíkt? Hver hefir séð slíka hluti? Er nokkurt land í heiminn borið á einum degi, eða fæðist nokkur þjóð allt í einu? Því að óðara en Síon hefir kennt sóttar, hefir hún alið börn sín." (Jesaja 66:8)

"Hver hefir heyrt slíkt?" Aldrei áður hefur þjóð fæðst svo skyndilega - á einum degi. Það stríðir gegn eðli heimsins, en er partur af yfirnáttúrlegri áætlun Guðs. Tímaskeið fæðingarhríðanna sem fylgja fæðingu Ísraels, er í Ritningunni talað um, sem "angistartíma fyrir Jakob" (Jeremía 30:7). Þar verður iðrandi minnihluti af Ísrael, en þá mun þjóð fæðast á einum degi. Sá dagur nálgast óðfluga, þegar Guð (ekki Sameinuðu þjóðirnar), mun viðurkenna Ísrael sem þjóð.

Í samræmi við áætlun Guðs um að safna fólkinu saman aftur inn í landið, þá fór hin pólitíska Ísraelsþjóð að bruma árið 1948 og var viðurkennd sem þjóð meðal annarra þjóða. En þegar Guð viðurkennir Ísrael sem þjóð, þá mun Ísrael skömmu síðar verða þjóðin og ríkja yfir heiminum í þúsund ár.  Margir hafa ætlað sér að verða sigurverarar og reynt að stofna ævarandi konungdæmi, en öllum hefur mistekist. Hitler stærði sig af þúsund ára ríki fyrir þýsku þjóðina, en það kom í bakið á honum og eyddi næstum Þýskalandi.

Varðandi Hitler og hina villimannlegu tilraun til að eyða hinum náttúrlegu afkomendum Abrahams í síðari heimsstyrjöld sagði bróðir Branham:

"Himneski faðir, við lítum til framtíðarinnar í trú. Ég horfi núna í trú, fram á við í átt að einhverju sem mun koma yfir jörðina og draga þitt fólk saman ... Nákvæmlega eins og var í Egyptalandi, þar kom til valda faraó, sem þekkti ekki Jósef, sama gerðist í Þýskalandi og alveg yfir til Rússlands og Ítalíu. Fólkið reisti upp Hitler, Stalín og Mússólíni, sem hötuðu Gyðinga. Þeir urðu að fara aftur til heimalands síns. Guð, þú hefur leiðir til að gera hlutina, sem við skiljum ekki. Þú þrýstir á þá... allt var tekið af þeim...enginn staður til að fara á og þeir voru sendir aftur til heimalandsins, aðeins til að uppfylla Orðið.  Ó, hin kærleiksríka hönd Guðs. Hvernig hún lítur stundum út fyrir að vera grimm, það hvernig fólkið þjáist, en það er samt hin mjúka hönd Jehóva, sem leiðir litlu börnin sín. Við þökkum þér Drottinn."
Úr ræðu eftir bróður Branham: "The Third Exodus" /06-30-63

Það er erfitt fyrir marga Gyðinga, að þekkja hönd Guðs í öllu því, sem gerst hefur í sögu þeirra. Sem stendur, þá eru þeir blindir fyrir því sem stendur í ritum þeirra eigin spámanna, sem spáðu að Ísrael mundi skiptast í tvö konungdæmi - Ísrael og Júdeu. Þeir spáðu um undirokun og dreifingu meðal þjóðanna (vegna syndar og óhlýðni) alls ísraelshúss. En spámennirnir töluðu líka um að þjóðinni yrði aftur safnað saman inn í landið, til þess að verða ein þjóð að nýju. Dýrðarríki í nærveru Guðs.

Spámaðurinn Esekíel mælti...

^"Orð Drottins kom til mín, svohljóðandi:

"Þú mannsson, tak þér staf og rita á hann: ,Júda og Ísraelsmenn, sem eru í bandalagi við hann.' Tak því næst annan staf og rita á hann: ,Jósef, stafur Efraíms, og allir Ísraelsmenn, sem eru í bandalagi við hann.' Teng þá síðan hvorn við annan í einn staf, svo að þeir verði að einum í hendi þinni. Og er samlandar þínir tala til þín og segja: ,Vilt þú ekki segja oss, hvað þetta á að þýða?'

Og mæl til þeirra: Svo segir Drottinn Guð: Sjá, ég sæki Ísraelsmenn til þjóðanna, þangað sem þeir fóru, og saman safna þeim úr öllum áttum og leiði þá aftur inn í land þeirra. Og ég vil gjöra þá að einni þjóð í landinu, á Ísraels fjöllum, og einn konungur skal vera konungur yfir þeim öllum, og þeir skulu eigi framar vera tvær þjóðir og eigi framar vera skiptir í tvö konungsríki.

Og þeir skulu eigi framar saurga sig á skurðgoðum sínum og viðurstyggðum, eða með öllum tryggðrofssyndum sínum, og ég vil frelsa þá frá öllum fráhvarfssyndum þeirra, sem þeir hafa drýgt, og hreinsa þá, og þeir skulu verða mín þjóð og ég skal vera þeirra Guð. Og þjónn minn Davíð skal vera konungur yfir þeim, og þeir skulu allir hafa einn hirði og lifa eftir setningum mínum og varðveita boðorð mín og breyta eftir þeim. Og þeir skulu búa í landinu, sem ég gaf þjóni mínum Jakob og feður yðar bjuggu í. Í því skulu þeir og búa og börn þeirra og barnabörn til eilífðar, og þjónn minn Davíð skal vera höfðingi þeirra eilíflega. Og ég mun gjöra við þá friðarsáttmála, það skal vera eilífur sáttmáli við þá, og ég mun láta þá búa að staðaldri í landinu og fjölga þeim og setja helgidóm minn meðal þeirra að eilífu. Og bústaður minn skal vera hjá þeim, og ég skal vera þeirra Guð og þeir skulu vera mín þjóð. Og þjóðirnar skulu viðurkenna, að ég er Drottinn, sem helga Ísrael, þegar helgidómur minn verður meðal þeirra eilíflega."" (Esekíel 37:15-18, 21-28)

Eins og fyrirheitið var, þá mun Guð gera "eilífan friðarsáttmála" við allt Ísraelshús, í hinu fyrirheitna þúsund ára ríki friðarins, eins og segir í Opinberunarbókinni 20:1-7.  Ísrael verður þjóðin sem fær Jesú Krist, son Davíðs fyrir konung og hann mun ríkja með brúði sinni, sem er af heiðnum uppruna.

 Það eru skiptar skoðanir meðal kennara í Guðsorði, varðandi það fólk sem við köllum "Gyðinga".
Vegna synda þeirra og óhlýðni þá dreifði Guð þeim meðal þjóðanna og gerði það að verkum að Gyðingar urðu "að formæling, að skelfing, að spotti og háðung" (Jeremía 29:18) meðal þjóðanna. Sumir telja (það á einkum við antisemitista) að Gyðingar hafi ekki neinu hlutverki að gegna í áætlun Guðs. Aðrir telja, að þegar Gyðingar höfnuðu Jesú Kristi, þá hafi Guð gefið þá upp á bátinn að eilífu. En þeir eru líka til, sem telja að samkvæmt Orði Guðs, þá muni leifarnar af kyni Abrahams frelsast, þegar tímum heiðingjanna sé lokið og þá muni Guð snúa sér aftur að Gyðingum. Sbr. Lúkas 21:24 og Róm.11:25

Guð hefur sjálfur tengst Ísrael. Ísraelslýður er hin útvalda þjóð - þar er um guðlega útvalningu að ræða.
Eftir að fyrsta samyrkjubúið var stofnað, snemma á 20. öldinni, í landinu sem þá var kallað Palestína, hefur fólkið og landið færst óðfluga í átt að þungamiðju spádómanna. Og Guð er að leiða allt sem spáð hefur verið í uppfyllingu.
Engin önnur þjóð í veröldinni, hefur upplifað það að vera sigruð, dreift í allar áttir meðal þjóðanna og síðan safnað aftur saman og eftir það orðið miðpunktur athygli heimsins. Engin önnur þjóð á jörðu, hefur verið útvalin af Guði. Engin önnur þjóð hefur verið svo þjáð vegna synda sinna, með alla heimsbyggðina sem áhorfendur.  Engri annarri þjóð hefur verið lyft svo hátt og dregin síðan svo langt niður. Það er ekki furða að Guð Abrahams hafi hrópað gegnum spámanninn Jesaja: "Huggið, huggið lýð minn! segir Guð yðar. Hughreystið Jerúsalem og boðið henni, að áþján hennar sé á enda, að sekt hennar sé goldin, að hún hafi fengið tvöfalt af hendi Drottins fyrir allar syndir sínar!" (Jesaja 40:1-2)
Hann á allt lof, sá sem varðveitir Ísrael - hinn heilagi í Ísrael.

Ísrael - landið og þjóðin, er land og þjóð Biblíunnar. Biblían er bók sem hinir gyðinglegu spámenn rituðu undir smurningu Guðs, það sem Guð hafði talað til þeirra. Biblían gagnrýnir Gyðinga oft, fyrir að bregðast hlutverki sínu, að þjóna Guði - hlutverki sem Guð hafði útvalið hana í. En samt, þá talar Biblían um að landið og þjóðin verði endurheimt.

Ísrael er land andstæðnanna - lítið að flatarmáli, en ómetanlega mikilvægt. Útvalið af Guði um alla framtíð, en sett til hliðar af Guði tímabundið. Höfuðborgin hefur nafn sem þýðir "borg friðarins", en samt hefur hún verið uppspretta einhverra samfelldustu átaka sem sögur fara af. Engin önnur þjóð segir okkur meira um Guð, meira um okkur sjálf og hvert annað. Engin önnur þjóð lýsir því yfir í tímanum, að það sé til Guð, sem verðskuldar að menn óttist hann, elski hann og hlýði honum.

Hér er land útvalið af Guði til þess að segja öllum heiminum að hann sé einn Guð sem,  verðskuldi það að vera tilbeðinn. Að hann sé sá sem við syndgum gegn. Að hann einn framkvæmdi þá syndafórn, sem nægði til þess að greiða fyrir syndir okkar. Að hann einn er tilbúinn að fyrirgefa, ef við erum tilbúin að gefa honum líf okkar og lifa í undirgefni við hann. En það er jafn öruggt, að eins og Ísrael, bæði landið og þjóðin vitna um tilveru lifandi Guðs, þá mun líka finnast í heiminum gyðingahatur, nýnasistar, stjórnmálamenn og ríkisstjórnir andsnúnar Ísrael, sem bera vitni um tilveru óvinar Guðs, Djöfulsins. Það mun verða innan ekki langs tíma, að allar þjóðir jarðar (undir áhrifum frá Djöflinum) munu snúast gegn þessu litla ríki. Drottinn talaði í gegnum Sakaría og sagði: "Á þeim degi mun ég gjöra Jerúsalem að aflraunasteini fyrir allar þjóðir. Hver sá, er hefur hann upp, mun hrufla sig til blóðs, og allar þjóðir jarðarinnar munu safnast gegn henni." (Sakaría 12:3)  Þegar líður að endalokunum, þá segir Biblían að allur heimurinn muni sameinast í hatri á ísraelsku þjóðinni.

En þrátt fyrir allt þetta, þá mun dýrðartími Ísraels koma.
   "Hreyfing skal koma á þjóðirnar og þær skulu halda upp í Jósafatsdal, því að þar mun ég sitja til þess að dæma allar þjóðirnar, sem umhverfis eru. Bregðið sigðinni, því að kornið er fullþroskað, komið og troðið, því að vínlagarþróin er full, það flóir út af lagarkerunum, því að illska þeirra er mikil.
Flokkarnir þyrpast saman í dómsdalnum, því að dagur Drottins er nálægur í dómsdalnum. Sól og tungl eru myrk orðin, og stjörnurnar hafa misst birtu sína.
En Drottinn þrumar frá Síon og lætur raust sína gjalla frá Jerúsalem, svo að himinn og jörð nötra. En Drottinn er athvarf sínum lýð og vígi Ísraelsmönnum. Og þér skuluð viðurkenna, að ég er Drottinn, Guð yðar, sem bý á Síon, mínu heilaga fjalli. Og Jerúsalem skal vera heilög og útlendingar skulu ekki framar inn í hana koma." (Jóel 3:17-22)

Bróðir Branham sagði:

"...Líf Guðs sjálfs er bundið Ísrael. Hann er kvæntur þessari þjóð. ... Líf Hans er bundið henni, nákvæmlega eins og ég er bundinn frú Branham, sem situr þarna fyrir aftan og er konan mín og þú ert bundinn þinni konu. Líf þitt er bundið í hjónabandi og Guð er kvæntur Ísrael.
Jeremía sagði: "Hverfið aftur, þér fráhorfnu synir - segir Drottinn -, því að ég er herra yðar."
(Augu þeirra voru blinduð, til þess að heiðingjarnir fengju sitt tækifæri, en þið munuð snúa aftur.)
 "Og ég vil taka yður, einn úr hverri borg og tvo af hverjum kynstofni, og flytja yður til Síonar, og ég vil gefa yður hirða eftir mínu hjarta, og þeir munu gæta yðar með greind og hyggindum." (Jeremía 3:14-15)
Það munu ekki allir sem kalla sig Gyðinga frelsast, heldur mun aðeins útvalinn hluti taka við. Það var aðeins Benjamín litli, sem Jósef vildi fá til sín. Það er sá hópur úr hverri einustu þjóð, úr hverri borg og úr hverri fjölskyldu sem verður með."
Úr ræðu eftir bróður Branham: Sixfold Purpose of Gabriel's Visit to Daniel - 07-30-61E

Postulinn Páll sagði í bréfinu til Rómverja:

"En við Ísrael segir hann: "Allan daginn breiddi ég út hendur mínar móti óhlýðnum og þverbrotnum lýð."" (Róm 10:21)

"Ég spyr nú: Hefur Guð útskúfað lýð sínum? Fjarri fer því. Sjálfur er ég Ísraelsmaður, af kyni Abrahams, ættkvísl Benjamíns. Guð hefur ekki útskúfað lýð sínum, sem hann þekkti fyrirfram. Eða vitið þér ekki, hvað Ritningin segir í kaflanum um Elía, hvernig hann kemur fram fyrir Guð með kæru á hendur Ísrael: "Drottinn, spámenn þína hafa þeir drepið og rifið niður ölturu þín og ég er einn skilinn eftir, og þeir sitja um líf mitt." En hvaða svar fær hann hjá Guði? "Sjálfum mér hef ég eftir skilið sjö þúsundir manna, sem hafa ekki beygt kné fyrir Baal." Svo eru þá líka á vorum tíma leifar orðnar eftir, sem Guð hefur útvalið af náð. En ef það er af náð, þá er það ekki framar af verkum, annars væri náðin ekki framar náð.

Hvað þá? Það sem Ísrael sækist eftir, það hlotnaðist honum ekki, en hinum útvöldu hlotnaðist það. Hinir urðu forhertir, eins og ritað er:

Guð gaf þeim sljóan anda,
augu sem sjá ekki,
eyru sem heyra ekki,
allt fram á þennan dag.

Og Davíð segir:

Verði borðhald þeirra snara og gildra,
til falls og til hegningar þeim!
Blindist augu þeirra, til þess að þeir sjái ekki,
og gjör bak þeirra bogið um aldur.

Þá spyr ég: Hvort hrösuðu þeir til þess að þeir skyldu farast? Fjarri fer því, heldur hlotnaðist heiðingjunum hjálpræðið af falli þeirra, til þess að það skyldi vekja þá til afbrýði. En ef fall þeirra er heiminum auður og tjón þeirra heiðingjum auður, hve miklu fremur þá ef þeir koma allir?

En við yður, þér heiðingjar, segi ég: Að því leyti sem ég er postuli heiðingja, vegsama ég þjónustu mína." (Róm. 11:1-13)

"Ég vil ekki, bræður mínir, að yður sé ókunnugt um þennan leyndardóm, til þess að þér skuluð ekki með sjálfum yður ætla yður hyggna. Forherðing er komin yfir nokkurn hluta af Ísrael og varir þangað til heiðingjarnir eru allir komnir inn. Og þannig mun allur Ísrael frelsaður verða, eins og ritað er:

Frá Síon mun frelsarinn koma
og útrýma guðleysi frá Jakob.
 Og þetta er sáttmáli minn við þá,
þegar ég tek burt syndir þeirra.

Í ljósi fagnaðarerindisins eru þeir óvinir Guðs vegna yðar, en í ljósi útvalningarinnar elskaðir sakir feðranna. Guð iðrar ekki náðargjafa sinna og köllunar." (Róm 11:25-29)

Í 1. Mósebók, 12. kafla gefur Guð Abraham loforð og Guð stendur við öll sín loforð. Þar segir: "Far þú burt úr landi þínu og frá ættfólki þínu og úr húsi föður þíns, til landsins, sem ég mun vísa þér á.
Ég mun gjöra þig að mikilli þjóð og blessa þig og gjöra nafn þitt mikið, og blessun skalt þú vera.
Ég mun blessa þá, sem þig blessa, en bölva þeim, sem þér formælir, og af þér skulu allar ættkvíslir jarðarinnar blessun hljóta." 

Þetta loforð er jafnáreiðanlegt í dag og þegar Guð gaf það Abraham fyrir 4000 árum. Hann mun ekki yfirgefa sitt fólk, því hann er tengdur því ævarandi böndum. 

Samt er það svo, að í gegnum aldirnar, þá hefur trú Gyðinga verið prófuð og reynd geysilega. Það er vandfundin sú þjóð, sem ekki hefur í einn eða annan tíma ofsótt Gyðinga og jafnvel valdið þeim dauða. Það er til ævarandi hneisu, að jafnvel kristið fólk, sem hefur verið blint fyrir áætlun Guðs, hefur tekið þátt í að ofsækja Gyðinga. En allt til dagsins í dag, þá er það trú Abrahams á hinn eina sanna Guð, sem heldur ísraelslýð uppi. Þeir eru í dag í sínu eigin landi, en það er ekki vegna þeirra eigin réttlætis, heldur vegna þess sem Drottinn lofaði Abraham. 
"Og Abram trúði Drottni, og hann reiknaði honum það til réttlætis." (1. Mós. 15:6)
Já landið Ísrael er þeirra eigin, samkvæmt ákvörðun Guðs, eins og segir í 1. Mósebók kafla 13, vers 14-17: "Drottinn sagði við Abram, eftir að Lot hafði skilið við hann: "Hef þú upp augu þín, og litast um frá þeim stað, sem þú ert á, til norðurs, suðurs, austurs og vesturs. Því að allt landið, sem þú sér, mun ég gefa þér og niðjum þínum ævinlega. Og ég mun gjöra niðja þína sem duft jarðar, svo að geti nokkur talið duft jarðarinnar, þá skulu einnig niðjar þínir verða taldir. Tak þig nú upp og far þú um landið þvert og endilangt, því að þér mun ég gefa það."" 

"Palestínumenn" nútímans hafa engan rétt til landsins. Landið er loksins komið aftur í hendur réttmætra eigenda. Það er stórmerkilegt, hvað "Palestínumenn" eru uppteknir af því að reyna að eigna sér það sem þeir eiga alls ekki. Ein ástæðan er reyndar sú, að Gyðingar hafa (með hjálp Guðs) fengið eyðimörkina til að blómstra eins og rós. Þeir Arabar sem bjuggu í landinu um aldir lögðu það í eyði."  Það er líka stórfurðulegt hvað "Palestínumenn" og Arabaríkin í kring, eru ákveðin í að þvinga fram ríki "Palestínumanna", þegar nágrannaríkin hafa tugþúsundir ferkílómetra af nýtanlegu landi, sem enginn ræktar eða gerir neitt við.  Þetta er ótvírætt merki um það, að baráttan snýst um fleira en pólitík og landsvæði í Mið-Austurlöndum. Á þessu svæði er í gangi hörð andleg barátta.

Satan þekkir það Orð sem Guð hefur talað varðandi okkar tíma og Ísrael og hann er staðráðinn í að nota leiðtoga múslima og andlega fráfallna kristna leiðtoga ásamt fjölmiðlum, til þess að snúa öllum heiminum gegn Ísrael og á endanum mun honum takast það ætlunarverk. Á þeim tímapunkti, þá verður "Guð Abrahams", eini raunverulegi bandamaður Ísraels. Og þegar allar þjóðir safnast saman í Megiddódal gegn Ísrael, þá mun Jehóva sjálfur (eins og hann hefur gert svo oft í gegnum tíðina) koma til hjálpar - og frelsa Ísrael í síðasta sinn og hefja dýrðarríkið, eins og segir í Esekíel 37:27-28: "Og bústaður minn skal vera hjá þeim, og ég skal vera þeirra Guð og þeir skulu vera mín þjóð. Og [heiðnu] þjóðirnar skulu viðurkenna, að ég er Drottinn, sem helga Ísrael, þegar helgidómur minn verður meðal þeirra eilíflega."" 

Jesús sagði við lærisveinana: "Hann sagði þeim og líkingu: "Gætið að fíkjutrénu og öðrum trjám. Þegar þér sjáið þau farin að bruma, þá vitið þér af sjálfum yður, að sumarið er í nánd. Eins skuluð þér vita, þegar þér sjáið þetta verða, að Guðs ríki er í nánd."" (Lúkas 21:29-30) Fíkjutréð hefur alltaf verið Gyðingaþjóðin. En hann sagði ekki aðeins "fíkjutrénu", heldur líka "öðrum trjám".  "Þegar þér sjáið þau farin að bruma, þá vitið þér af sjálfum yður, að sumarið er í nánd." Hann var ekki aðeins að tala um fíkjutréð, heldur önnur tré líka. 
Úr ræðu eftir bróður Branham: "The Second Coming of the Lord" - 04-17-57

"... Takið nú eftir, Hann (Jesús), talar út spádóm og segir: "...og Jerúsalem verður fótum troðin af heiðingjum, þar til tímar heiðingjanna eru liðnir." (Lúk. 21:24)
Múhameðstrúarmenn hafa tekið hana yfir, við sjáum það. Og mig langar til að þið horfið á ástandið í kvöld, hvernig Ísmael og Ísak, eiga enn í átökum í Jerúsalem, þar sem því var spáð. "
Úr ræðu eftir bróður Branham: "The Second Coming of the Lord" - 04-17-57

"...Nú, Gyðingarnir hafa verið dreifðir um allan heim, mikill fjöldi, milljónir í Þýskalandi og á Ítalíu, í Bandaríkjunum og um allan heim. Og Guð, með sama hætti og hann herti hjarta Faraós, þá herti hann hjarta Mússólíní til Gyðinga og Gyðingar voru flæmdir frá Ítalíu. Hann herti hjarta Hitlers og Gyðingar voru fjarlægðir frá Þýskalandi. Hann herti hjarta Stalíns, og Gyðingar voru fjarlægðir úr Rússlandi. Og hafið þið tekið eftir blöðunum, að Bandaríkin eru að snúast á sveif með Aröbum? Ó bróðir, letrið er á veggnum [fyrir Ameríku]. Guð sagði: "Ég mun blessa þá, sem þig blessa, en bölva þeim, sem þér formælir." "
Úr ræðu eftir bróður Branham: "The Second Coming of the Lord" - 04-17-57

Spámaðurinn spáði fyrir 2800 eða 3000 árum og sagði: " Hverjir eru þessir, sem koma fljúgandi eins og ský og sem dúfur til búra sinna? Mín bíða eylöndin, og Tarsis-knerrir fara fremstir til þess að flytja sonu þína heim af fjarlægum löndum, og þeir hafa með sér silfur sitt og gull sitt - vegna nafns Drottins Guðs þíns og vegna Hins heilaga í Ísrael, af því að hann hefir gjört þig vegsamlega. " (Jesaja 60:8-9)
Hér er því spáð að þjóðin muni koma heim aftur bæði fljúgandi og á skipum.
Í dag blaktir sexarma stjarna Davíðs, yfir Jerúsalem eftir meira en 2500 ár. Fíkjutréð er að bruma, Jerúsalem er að vaxa, Drottinn er að endurreisa. Dagar heiðingjanna eru taldir. Ef þú vilt vita hvað tímanum líður varðandi endurkomu Drottins, þá skaltu líta til Ísrael.  Ísrael er klukka Guðs.